1. In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem.

2. Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

3. Etenim in corde iniquitates operamini ; in terra injustitias manus vestræ concinnant.

4. Alienati sunt peccatores a vulva ; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa.

5. Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas,

6. quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter.

7. Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum ; molas leonum confringet Dominus.

8. Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens ; intendit arcum suum donec infirmentur.

9. Sicut cera quæ fluit auferentur ; supercecidit ignis, et non viderunt solem.

10. Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos.

11. Lætabitur justus cum viderit vindictam ; manus suas lavabit in sanguine peccatoris.

12. Et dicet homo: Si utique est fructus justo, utique est Deus judicans eos in terra.





“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina